بررسی رابطۀ فرهنگ یادگیری سازمانی با توانمندسازی روان‌شناختی و نوآوری سازمانی، با توجه به نقش میانجی‌گری یادگیری سازمانی در کارکنان شرکت ملی حفاری ایران

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین فرهنگ یادگیری سازمانی با توانمندسازی روان‌شناختی و نوآوری سازمانی و نیز نقش واسطه­ای یادگیری سازمانی انجام شده است. طرح پژوهش همبستگی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) است. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کلیه کارکنان شرکت ملی حفاری ایران تشکیل بوده است که از بین آن­ها تعداد 240 نفر به شیوۀ تصادفی طبقه­ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده­ها با استفاده از پرسشنامه­های فرهنگ یادگیری سازمانی (واتکینز و مارسیک، 2003)، یادگیری سازمانی (لوپز، پئون و اورداس، 2004)، توانمندسازی روان‌شناختی (اسپریتزر، 1995) و نوآوری سازمانی (وانگ و احمد، 2004) جمع­آوری و با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری و بوت استرپ تحلیل شدند. تحلیل­های الگویابی معادلات ساختاری برازندگی الگوی پیشنهادی را با داده­ها حمایت کردند. نتایج حاکی از اثر مستقیم فرهنگ یادگیری سازمانی بر یادگیری سازمانی، یادگیری سازمانی بر توانمندسازی روان‌شناختی و نوآوری سازمانی و اثر غیرمستقیم فرهنگ یادگیری سازمانی بر توانمندسازی روان‌شناختی و نوآوری سازمانی از طریق یادگیری سازمانی است.